Artykuł 91 Kodeksu karnego reguluje sytuację zwaną „ciągiem przestępstw”. Ciąg przestępstw stanowi odmianę zbiegu przestępstw. Dotyczy on przypadków, gdy sprawca popełnia dwa lub więcej przestępstw w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób i zanim zapadnie pierwszy wyrok (chociażby nieprawomocny) za którekolwiek z tych przestępstw. W takiej sytuacji sąd wymierza jedną karę, ale uwzględnia przepis przewidujący karę za każde z tych przestępstw, a górną granicę ustawowego zagrożenia zwiększa o połowę.
Pojęcie krótkich odstępów czasu nie jest wprost zdefiniowane w kodeksie i budzi słuszne wątpliwości. Przyjęło się, że o krótkim odstępie czasu można mówić nawet w odniesieniu do okresu kilku miesięcy, jaki upłynął pomiędzy popełnionymi przestępstwami. Upływ czasu większego niż 6 miesięcy raczej wyklucza mówienie o krótkim odstępie czasu.
Wymóg podobieństwa popełnionych przestępstw wynika z użytego w przepisie sformułowania „wykorzystania takiej samej sposobności” przez sprawcę. Podobnie jak w przypadku pojęcia krótkich odstępów czasu, tak i tutaj żywa jest dyskusja, jaki stopień podobieństwa pomiędzy przestępstwami jest wymagany, aby mówić o ciągu przestępstw. Za przestępstwa popełnione w podobny sposób uchodzą np. czyny popełnione przy pomocy tych samych lub podobnych narzędzi albo zastosowanie podobnej techniki popełnienia przestępstwa przez sprawcę.
Jeśli sprawca popełni kilka (dwa lub więcej) ciągów przestępstw albo ciąg przestępstw oraz inne przestępstwo, sąd orzeka karę łączną, stosując odpowiednie przepisy dotyczące kary łącznej. Zasady te uwzględniają sytuację, w której wszystkie te czyny podlegają ocenie w ramach jednego postępowania.
Jeżeli natomiast sprawca został już skazany kilkoma wyrokami za przestępstwa należące do jednego ciągu przestępstw, przy wymierzaniu kary łącznej sąd stosuje dodatkowe ograniczenie – taka kara łączna nie może przekroczyć górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. To oznacza, że nawet w przypadku kilku wyroków sąd musi przestrzegać granic wynikających z przepisu, który określa kary za poszczególne czyny.
Podsumowując, art. 91 pozwala na bardziej elastyczne podejście do wymierzania kar w przypadku wielokrotnych przestępstw popełnionych w podobnych okolicznościach, jednocześnie zapewniając, że kary nie będą nadmierne w stosunku do ustawowych limitów.
