Tymczasowo aresztowany może uzyskać widzenie po wydaniu zarządzenia o zgodzie na widzenie przez organ, do którego dyspozycji pozostaje – sąd lub prokuratora. Tymczasowo aresztowany ma prawo do co najmniej jednego widzenia w miesiącu z osobą najbliższą. Zarządzenie o zgodzie na widzenie uprawnia do jednorazowego widzenia, chyba że co innego wskazano w zarządzeniu.
Odmowa wyrażenia zgody na widzenie może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że widzenie zostanie wykorzystane:
- w celu bezprawnego utrudnienia postępowania karnego;
- do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa.
Na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo aresztowanemu oraz osobie najbliższej przysługuje zażaleni, które należy wnieść do organu, w którego dyspozycji pozostaje tymczasowo aresztowany – do sądu albo do prokuratora nadrzędnego nad prokuratorem rozpoznającym sprawę.
Co do zasady, widzenia odbywają się pod nadzorem funkcjonariusza Służby Więziennej w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą. Sąd lub odpowiednio prokurator może zezwolić na udzielenie widzenia w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt, o czym wyraźnie wskazuje w zarządzeniu. W czasie takiego widzenia, aresztowany może jeść i pić artykuły zakupione przez osobę odwiedzającą w więziennej kantynie.
Tymczasowo aresztowany ma prawo do co najmniej jednego widzenia w miesiącu z osobą najbliższą. Zarządzenie o zgodzie na widzenie uprawnia do jednorazowego widzenia, chyba że co innego wskazano w zarządzeniu. Odmowa wyrażenia zgody na widzenie może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że widzenie zostanie wykorzystane:
- w celu bezprawnego utrudnienia postępowania karnego;
- do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa.
Na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo aresztowanemu oraz osobie najbliższej przysługuje zażalenie do organu, w którego dyspozycji pozostaje tymczasowo aresztowany – sądu albo prokuratora nadrzędnego nad prokuratorem rozpoznającym sprawę.
Sąd lub prokurator, odpowiednio organ w którego dyspozycji pozostaje aresztowany, może ograniczyć lub określić sposób kontaktowania się się tymczasowo aresztowanego z duchownym, obrońcą lub pełnomocnikiem.
Każdy zakład lub areszt określa porządek odbywania widzeń, w szczególności należy pamiętać o wcześniejszym obowiązkowym zarezerwowaniu terminu widzenia. Dostępne terminy i obowiązujące zasady widzeń można sprawdzić poprzez stronę Służby Więziennej: sw.gov.pl – wyszukując podstronę odpowiedniego zakładu lub aresztu, w którym przebywa aresztowany, z którym uzyskano zgodę na widzenie. Dla przykładu, osoba odwiedzająca może być zobowiązana:
- pozostawić większość swoich osobistych rzeczy w szafce depozytowej w poczekalni,
- wylegitymować się ważnym dokumentem tożsamości ze zdjęciem,
- zająć miejsce przy wyznaczonym przez funkcjonariusza stoliku,
- do nieprzekazywania osadzonemu żadnych przedmiotów, jeśli nie jest to dozwolone.
Widzenia z tymczasowo aresztowanym trwa 60 minut i mogą wziąć w nim udział jedynie osoby wskazane w zarządzeniu.
