Prawo patentowe to dziedzina prawa, która reguluje przyznawanie, ochronę i korzystanie z patentów. Patent to wyłączne prawo przyznawane na określony czas wynalazcy lub jego następcy prawnemu, które umożliwia mu wyłączność na korzystanie z wynalazku w zamian za ujawnienie jego szczegółów technicznych. Celem prawa patentowego jest stymulowanie innowacji poprzez nagradzanie wynalazców za ich twórczość oraz umożliwienie publicznego dostępu do nowej wiedzy technicznej.
W Polsce organem odpowiedzialnym za przyznawanie patentów jest Urząd Patentowy RP. Aby uzyskać patent, wynalazek musi spełniać trzy podstawowe kryteria: nowość, poziom wynalazczy oraz przemysłowa stosowalność. Wynalazek jest nowy, jeśli nie został wcześniej ujawniony publicznie. Poziom wynalazczy oznacza, że wynalazek nie wynika w sposób oczywisty ze stanu techniki. Przemysłowa stosowalność oznacza, że wynalazek może być używany w jakiejkolwiek gałęzi przemysłu.
Przykładem zastosowania prawa patentowego może być sytuacja, gdy firma farmaceutyczna opracowuje nowy lek. Aby zabezpieczyć swoje prawa do wynalazku, firma składa wniosek o patent w Urzędzie Patentowym. Po pozytywnej ocenie wniosku, firma uzyskuje patent, który daje jej wyłączne prawo do produkcji i sprzedaży leku przez określony czas, zazwyczaj 20 lat. Dzięki temu firma może odzyskać koszty badań i rozwoju oraz osiągnąć zyski, co motywuje ją do dalszych innowacji.
