Więźniowie

Polskie więzienia, podobnie jak te na całym świecie, to miejsca, gdzie codzienność rządzi się swoimi prawami. Wyobraźmy sobie życie za murami, gdzie przestrzeń jest ograniczona, a prywatność staje się luksusem. Warunki lokalowe bywają różne, ale często więźniowie muszą dzielić celę z innymi. Dostęp do sanitariatów i środków higieny to kolejne wyzwanie, które może wydawać się oczywiste dla osób na wolności, ale w zakładach karnych jest to kwestia, która nie zawsze spełnia oczekiwania. Stan emocjonalny, rodzinny i psychiczny osób pozbawionych wolności to zagadnienie jeszcze bardziej złożone. Odcięcie od rodziny i bliskich, ograniczony kontakt z zewnątrz oraz brak możliwości uczestniczenia w życiu codziennym swoich bliskich mogą prowadzić do poczucia izolacji, samotności i frustracji. Niektórzy mogą zmagać się z depresją czy lękiem, a wsparcie psychologiczne, choć dostępne, nie zawsze jest na tyle intensywne, na ile mogłoby być potrzebne. Z drugiej strony, życie w więzieniu to także czas na refleksję, naukę i planowanie przyszłości po wyjściu na wolność, co dla niektórych staje się okazją do zmiany. Pomimo trudności, wielu więźniów stara się znaleźć w swojej sytuacji coś pozytywnego, korzystając z dostępnych programów resocjalizacyjnych, edukacyjnych czy zawodowych.

Byli Więźniowie

Wyjście na wolność dla byłych więźniów często przypomina wejście do świata, który już nie jest taki sam, jak ten, który zostawili. Po latach za murami, mogą oni doświadczać trudności z nawigacją w rzeczywistości, która poszła do przodu, szczególnie gdy chodzi o postęp technologiczny. Smartfony, media społecznościowe, nowoczesne systemy płatności – wszystko to może wydawać się obce i przytłaczające. Dodatkowo, wielu z nich zmaga się z odbudową więzi rodzinnych, które przez lata mogły osłabnąć lub nawet całkowicie się urwać. Trudności w znalezieniu pracy, brak zrozumienia ze strony społeczeństwa i poczucie izolacji mogą nasilać poczucie bycia odizolowanym od świata, w którym kiedyś się żyło. Zderzenie ze zmienioną rzeczywistością wymaga czasu, cierpliwości i wsparcia, zarówno ze strony bliskich, jak i profesjonalistów. Dla wielu byłych więźniów kluczowe staje się znalezienie punktów zaczepienia w nowym świecie, a także wsparcie w rozwiązywaniu problemów dnia codziennego, które mogą wydawać się teraz zupełnie nowe. Proces adaptacji wymaga od nich nie tylko nauki obsługi nowych technologii, ale również budowania na nowo swojego miejsca w społeczeństwie, co jest zadaniem niełatwym, ale możliwym do zrealizowania z odpowiednią pomocą.

POMAGAMY RODZINOM WIĘZNIÓW

W okresie pierwszy 3 miesięcy od daty osadzenia, jego rodzina może liczyć na pomoc naszej Fundacji. Przez członka rodziny należy rozumieć małżonka (małżonkę), konkubinę (konkubenta), dzieci, rodzeństwo, rodziców, teściów oraz rodzeństwo małżonka. Główną przesłanką (poza samym osadzeniem w więzieniu) do udzielenia pomocy jest utrata części dochodu i/lub trauma spowodowana rozerwaniem więzi rodzinnych. Aby skorzystać z pomocy należy złożyć zaświadczenie o osadzeniu oraz dokument poświadczający, że jest się rodziną, np. akty małżeństwa, akty urodzeń (dla konkubiny czy konkubenta będzie to kopia obu dowodów osobisty z tym samym adresem zamieszkania, wspólna umowa najmu lub inne podobne). Rodziny więźniów mogą liczyć na wsparcie prawne, psychologiczne oraz doradcy zawodowego, a ponad to na wsparcie materialne jak bony, dopłata do kosztów najmu, kursów zawodowych, leczenia czy wyrobów medycznych.

POMAGAMY WIĘŹNIOM

W trakcie przebywania więźniów w jednostce penitencjarnej mogą oni skorzystać z pomocy w postaci paczki higienicznej lub odzieżowej. W tym celu nasza Fundacja musi otrzymać pismo osadzonego z taką prośbą, a następnie korespondencyjnie wypełniamy dokumenty i przygotowujemy paczkę.

POMAGAMY Byłym WIĘŹNIOM

W okresie pierwszych 3 miesięcy od daty opuszczenia zakładu karnego lub aresztu, byli więźniowie mogą liczyć na naszą pomoc – po szczegóły zapraszamy do zakładki pomoc po więzieniu

Czym jest Fundusz Sprawiedliwości ?

Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej powstał w 2012 roku na istniejącym od 1997 roku Funduszu Pomocy Postpenitencjarnej. Reforma z 2011 roku ustanowiła od 1 stycznia 2012 roku katalog form pomocy postpenitencjarnej, zasady ich przyznawania oraz doprowadziła do powstania od 2019 roku sieci ośrodków pomocy postpenitencjarnej w całej Polsce. W latach 2023 -2025 funkcjonują 32 ośrodki w 15 województwach, z czego 3 ośrodki kierują swoje działania wyłącznie do kobiet.

Przychodami Funduszu są środki pieniężne pochodzące z:

orzeczonych przez sądy nawiązek oraz świadczeń pieniężnych;
potrąceń w wysokości 7% wynagrodzenia przysługującego za pracę skazanych zatrudnionych na podstawie skierowania do pracy albo umożliwienia skazanemu wykonywanie pracy zarobkowej w ramach umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy o pracę nakładczą lub na innej podstawie prawnej;
wykonania kar dyscyplinarnych wobec skazanych polegających na obniżeniu przypadającej skazanemu części wynagrodzenia za pracę, nie więcej niż o 25% i nie dłużej niż na okres do 3 miesięcy;
spadków, zapisów i darowizn;
dotacji, zbiórek i innych źródeł.

Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, prowadzi wyodrębnioną ewidencję księgową nawiązek i świadczeń pieniężnych zasądzonych na rzecz Funduszu. Każdy skazany obowiązany do zapłaty świadczenia na rzecz Funduszu jest wzywany do wykonania obowiązku w terminie 30 dni, a jeżeli tego nie dokona, wówczas wszczynane jest postępowanie egzekucyjne, prowadzone przez komornika sądowego.

Środki Funduszu Sprawiedliwości są wydatkowane na następujące działania:

Priorytet 1 – pomoc pokrzywdzonym przestępstwem i świadkom przestępstw, polegające na:

pomocy osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz osobom im najbliższym, zwłaszcza poprzez pomoc medyczną, psychologiczną, rehabilitacyjną, prawną oraz materialną, udzielaną przez: i. jednostki niezaliczane do sektora finansów publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, w tym stowarzyszenia, fundacje, organizacje i instytucje (w ramach otwartych konkursów ofert);
ii. jednostki zaliczane do sektora finansów publicznych (w ramach naborów ofert);
pomoc psychologiczną świadkom i osobom im najbliższym;
szkolenia dla organów prowadzących postępowania karne i ich pracowników podnoszące kompetencje w zakresie postępowania z osobami pokrzywdzonymi przestępstwem i świadkami oraz propagowania alternatywnych metod rozwiązywania konfliktów, w szczególności mediacji w sprawach rodzinnych, nieletnich i karnych;
realizację przez jednostki sektora finansów publicznych zadań ustawowych związanych z ochroną interesów osób pokrzywdzonych przestępstwem i świadków, a także wykrywaniem i zapobieganiem przestępczości oraz likwidacją skutków pokrzywdzenia przestępstwem;
finansowanie alternatywnych metod rozwiązywania konfliktów, w szczególności mediacji w sprawach rodzinnych, nieletnich i karnych;
edukację z zakresu przeciwdziałania przemocy i przestępczości w szczególności funkcjonariuszy Policji i pracowników jednostek oświatowych oraz ochrony zdrowia;

Priorytet 2 – pomoc postpenitencjarna, polegającą na:

pomocy postpenitencjarnej osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz osobom im najbliższym, udzielaną przez:

zawodowych kuratorów sądowych;
Służbę Więzienną;
organizacje pozarządowe.

Priorytet 3 – przeciwdziałania przestępczości, polegającego na:

wsparciu i rozwoju systemu pomocy osobom pokrzywdzonym przestępstwem i świadkom oraz pomocy postpenitencjarnej;
promowanie i wspieranie inicjatyw i przedsięwzięć służących poprawie sytuacji osób pokrzywdzonych przestępstwem oraz skutecznej readaptacji skazanych,
podejmowanie przedsięwzięć o charakterze edukacyjnym i informacyjnym, w tym dotyczących przyczyn i uwarunkowań przestępczości oraz jej zapobiegania,
pokrywanie kosztów związanych z organizowaniem i prowadzeniem kształcenia, studiów podyplomowych, kursów dokształcających i szkoleń;
podejmowanie, organizowanie i zlecanie badań naukowych i prac rozwojowych oraz współpracy z innymi jednostkami w tym zakresie, dotyczących sytuacji oraz potrzeb osób pokrzywdzonych przestępstwem, świadków oraz osób skazanych, a także przyczyn i uwarunkowań przestępczości oraz jej zapobiegania;
promowanie systemu pomocy osobom pokrzywdzonym przestępstwem i świadkom oraz pomocy postpenitencjarnej;
upowszechnianie wiedzy na temat praw osób pokrzywdzonych przestępstwem oraz alternatywnych metod rozwiązywania konfliktów, w szczególności mediacji w sprawach rodzinnych, nieletnich i karnych;
działania wspierające rodziny zagrożone dysfunkcyjnością, w szczególności w zakresie profilaktyki i terapii uzależnień oraz współuzależnień i rozwiązywania konfliktów w rodzinie.

FINANSOWANIE:

Sfinansowano ze środków Funduszu Sprawiedliwości, którego Dysponentem jest Minister Sprawiedliwości.

funduszsprawiedliwosci.gov.pl

Każdy zasługuje na szansę